maandag 20 december 2010

Kerstshow

Afgelopen zondag was het tijd voor de Christmas pageant van onze school. Het werd gewoon in het klaslokaal gedaan dus in plaats van 1 grote school was het in 5 delen opgesplitst. Vijf feestjes op 1 dag...

Het belangrijkste gedeelte was voor mij wel het tweede feestje, van de Intensive klassen. Dat zijn de twee klassen die James en ik dagelijks lesgeven. Zij hadden een heel programma met zingen, muziek maken, zingen en dansen, dansen en een toneelstukje. We hadden niet veel tijd (ivm Open school) om alles in te studeren, dus de laatste 2 weken hebben we weinig anders gedaan dan voorbereiden voor de show.

Eerst werd er gezongen:

Daarna speelde de grote kinderen pianica en mijn kinderen hadden bellen en castanetten.
` You better not cry, you better not pout`
De Mickey Mouse march



En tot slot het toneelstuk. We hebben een verhaaltje gebaseerd op `The wizard of Oz` geschreven.


Iedereen heeft het supergoed gedaan en alleen de allerkleinsten in mijn klas hadden
wat sturing nodig.

Steeds na het optreden gingen de kinderen naar een ander klaslokaal waar Santa zou komen.
Daar kregen ze van de kerstman ook een cadeautje.
Na een lange dag met 5 shows, bijna 100 kinderen, nog meer ouders en opa`s en oma`s was het eindelijk tijd om naar huis te gaan.

Nu nog 3 dagen werken (winterschool) en dan vrijdag vliegen we naar Nederland. Hopelijk gooit de sneeuw geen roet in het eten. Volgende post wordt dus zeker geen post over mijn werk!

donderdag 2 december 2010

sinterklaas

Ook dit jaar heeft sinterklaas weer een detour gemaakt langs Japan om ook de kindjes hier kadootjes te brengen. Het `Boukjemeisje` (in de woorden van de sint himself) had het er dit jaar een beetje druk mee. Ondanks dat het de tweede keer was dat ik in de organisatie zat, ging het niet makkelijker dit jaar. We hadden bijvoorbeeld nogal moeite met het vinden van Pieten, maar gelukkig hadden 1 dag van te voren ineens 3 pieten.






Ik ben blij dat we dit toch elk jaar kunnen organiseren. Dit jaar waren er er 21 Nederlands/Japanse kindertjes, die allemaal gek zijn op sinterklaas. Er liepen een paar hulppietjes rond, twee hulpsinterklazen en zelfs spiderman. Het grappige was wel dat de kinderen met het beste Nederlands, 100% Japanse kinderen waren (die een paar jaar in NL hebben gewoond).

We zijn bij mij op school sinds begin deze week helemaal in de kerststemming. We zijn aan het oefenen voor de kerstshow waar de kids zullen zingen, dansen, pianica spelen en een toneelstukje opvoeren. We konden deze week pas beginnen, want vorige week hadden we nog open school, waarvoor we ook dingen moesten instuderen.


Ik kijk nu echt uit naar de wintervakantie. Dit jaar kan ik echt kerst vieren met al mijn familie in Nederland!

maandag 8 november 2010

kung fu

Een van de leuke kanten van mijn huidige baan is dat ik grotendeels zelf mijn curriculum mag bepalen. Omdat ik naast het leren lezen en schrijven (wat mijn 3-en 4 jarigen nu dus inmiddels kunnen) de motorische en sociaal-emotionele ontwikkeling erg belangrijk vind, heb ik vanaf het begin van het schooljaar wat nieuwe vaste activiteiten ingevoerd. O.a een wekelijkse gymnastiekles en een sport-topic. Deze dingen doen we samen met de Intensive 2 klas (4-6 jarigen) waar we het klaslokaal mee delen. Een van de dingen op mijn verlanglijstje was natuurlijk een kung fu thema, maar ik wilde dat niet te snel doen omdat ik twijfelde of ze er al aan toe waren. Twee maanden geleden ben ik er toch mee begonnen en de kinderen vinden het geweldig! Ik begin de `kung fu time` heel duidelijk door te groeten en eindig ook met groeten en de kinderen begrijpen heel goed dat ze buiten de kung fu tijd niet mogen slaan en trappen.

Voor de sportdag in oktober hebben we twee draken gemaakt en de kinderen openden de sportdag met een Chinese drakedans. De kinderen hebben zelf meegeholpen de draken te maken door de dozen te beplakken.






Daarnaast hadden ze een kung fu routine ingestudeerd. Niet een bestaande vorm natuurlijk, maar met stoten, trappen en diertechnieken zoals tijger, slang en kraanvogel.

Ik had graag meer foto`s gehad, maar ik was zelf te druk om foto`s te maken.
Het is leuk om mijn eigen passie te gebruiken op mijn werk en de kinderen en de ouders vinden het ook super.

maandag 1 november 2010

30

Dit jaar zijn we allebei dertig geworden... Ik al een paar maanden geleden en Ken vorige week. Afgelopen zondag hadden we Ken`s verjaardagsfeestje bij zijn ouders. Natuurlijk mocht de verjaardagsfoto voor in het album niet ontbreken.


Afgelopen maand zijn we druk bezig geweest. Mijn school had in oktober een sportdag en een Halloween feest, waar flink wat voorbereidingstijd in ging zitten (ik wil nog wat foto`s daarvan op dit blog zetten, maar omdat ik zelf steeds te druk was heb ik geen eigen foto`s kunnen maken). Ken is hard aan het trainen voor het Wakayama kampioenschap dat 23 november gehouden wordt.

zondag 17 oktober 2010

Ikebana

Van mijn Kumon docent had ik gratis kaartjes gekregen voor een ikebana expositie waar zij zelf ook aan meegewerkt had. Afgelopen maandag was een nationale feestdag, dus een mooie gelegenheid om te gaan kijken. Heel hoge verwachtingen had ik er niet van, bij ikebana denk ik toch aan wat bloemen in een vaas, maar gelukkig werd mijn beeld flink bijgesteld. Kijk zelf maar:












zondag 10 oktober 2010

herfst

De zomer is eindelijk voorbij, het wordt weer wat koeler in Japan. De afgelopen tijd zijn we vooral druk geweest met werk, training en dat soort dingen.

Ken`s dojo begint wat beter te lopen, hij heeft nu 12 `eigen` studenten`, verdeeld over de verschillende dagen.

Ik heb ook weer examen gedaan en ben weer een bandje omhoog gegaan, ik ben nu 3級 wat in shinkyokushin een groene band met zilveren streep is.

Op mijn werk gaat het ook goed. Mijn klas zit inmiddels vol (10 kinderen) en er is zelfs een wachtlijst, dus dat is mooi. We zijn nu hard aan het oefenen voor de sportdag, daar zal ik hopelijk de volgende keer wat foto`s van kunnen uploaden.Afgelopen maand zijn we naar dierentuin geweest, dat vonden de kids wel heel spannend.

Verder hebben in het huis van de Nederlandse consul-generaal 3 oktober gevierd. Ik ben vergeten foto`s te maken van de grote pot hutspot die we gemaakt hebben. Er was dus haring en wittebrood en hutspot en klapstuk. Echt een Leidens ontzet gevoel onbrak verder wel, want voor mij betekent dat vooral: KERMIS...



Het einde van het jaar begint ook alweer te naderen, dus nu ben ik druk om Sinterklaas ook dit jaar weer op de boot naar Japan zien te krijgen. En sinterklaas is niet de enige reden dat ik uitkijk naar december, Ken en ik zullen van 24 december tot 1 januari in Nederland zijn!

woensdag 1 september 2010

moshi moshi, daijyobu desu ka?

Afgelopen zondag heb ik mijn tijd nuttig besteed en weer iets nieuws geleerd: EHBO. De cursus, had Ken georganiseerd voor mensen van de dojo en werd gegeven door de brandweer. Er waren ongeveer 15 mensen die aan de cursus meededen. Het belangrijkste onderdeel was het leren van hartmassage, mond-op-mond beademing en het gebruiken van een AED machine (waar je een schok mee kan geven).

Na het kijken van een video werden we in twee groepjes verdeeld en moesten we na nog een uitleg en demonstratie zelf aan de gang.


Het was voor iedereen de eerste keer, dus ik geloof dat iedereen wel een beetje zenuwachtig was. Het zijn ook niet alleen de handelingen, ook wat er gezegd wordt is aan een soort protocol gebonden, dus het was ook meteen een soort toneelstukje. We hebben dus ook flink wat gelachen, haha.





`dr` Boukje in actie

We zijn allemaal geslaagd en hebben een officieel pasje als bewijs ontvangen. (安江 バウキー= Yasue Boukje, oftewel mijn naam.)


dinsdag 17 augustus 2010

Obon vakantie (2)

De volgende dag waren we lekker uitgeslapen. Met iedereen samen ontbeten en nadat de man van Yuka ook was aangekomen zijn we naar de grafsteen van opa gegaan. Daar weer hetzelfde ritueel; schoonmaken, bloemen neerzetten en kaarsen en wierook branden. Volgens oma zou opa erg blij zijn met al die gezlligheid rond zijn graf.

`s Ochtends was het nog droog maar `s middags begon het te regenen.
Dat was erg jammer omdat er op die dag een BBQ en vuurwerk stond gepland. De BBQ ging wel door het vuurwerk helaas niet...

Gelukkig konden we allemaal wel terecht onder het afdak en in de hal. Volgens mij is het overal ter wereld zo dat de mannen verantwoordelijk zijn voor de BBQ. Zelfs in Japan.


Na het vlees en de groenten ging de mochi op het vuur. Ken`s vader bleek heel professioneel.









De volgende dag was het helaas alweer tijd om terug te gaan naar Osaka, waar het ongeveer 10 graden warmer was.
Gelukkig hebben we helamaal geen file`s gehad.

Vandaag was weer mijn eerste werkdag, dsu de vakantie is nu echt voorbij (alleen de dojo is nog dicht, vandaar dat ik de tijd had op mijn blog te schrijven).

maandag 16 augustus 2010

Obon vakantie (1)

Dit jaar hebben we hetzelfde gedaan zoals zoveel Japanners; terug naar familie en de familiegraven i.v.m. Obon. Vrijdagochtend vroeg (4.00) vertrokken we met z`n vieren, mijn schoonzusje Aya, haar man Tomoya en Ken en ik. We hadden namelijk een drukke dag en flink wat uren in de auto voor de boeg. Het vroege opstaan loonde wel want we hebben geen last gehad van file`s en konden ook nog van een mooie zonsopgang genieten.

Om een uurtje of 7 kwamen we aan bij de tempel van de opa van Ken. In hun boedhistische stijl (Hokke-shu) kan een monnik gewoon trouwen en een familie hebben. De familie woont in een huis dat aan de tempel vastzit.



Na een warm welkom met pudding en meloen was het tijd voor het eerste programmapunt; het wassen van de graven. Geen foto`s want dat was niet echt gepast. We hebben de graven, of eigenlijk grafstenen want men wordt gecremeerd en niet begraven, schoongemaakt. Daarna overal verse bloemen gezet en wierook en kaarsen gebrand.



Obon gaat over de overledenen, dus dit is het belangrijkste gedeelte, geloof ik.

Nadat dit gedaan was zijn we naar het grote standbeeld van Nichiren gelopen, wat naast de tempel staat. Nichiren is de oprichter van de stijl waar deze stijl een afsplitsing van is. Dit beeld is het grootste standbeeld van Nichiren in Japan (schijnbaar).


Toen ik Ken vroeg wat er binnenin was, wist hij het eigenlijk ook niet...

Toen kwam opa aan gelopen met de sleutel om te laten zien wat er in het gebouw was. Het bleken twee ruimtes te zijn met altaren en grote ladenkasten. Het bleek te zijn voor de soldaten van dat dorp die in WO 2 zijn overleden. In de ladenkasten worden de botten bewaard.
Daarna gingen we weer terug naar binnen. Op deze foto zie je het huis en de tempel, gezien vanaf het gebouwtje met het standbeeld.


Binnen kon ik Ken`s neefje en nichtje ontmoeten.

Yushou en Chiharu

Opa maakte toen de tempel klaar voor een ceremonie, speciaal voor ons vieren.



Na het lezen van een sutra gingen we allemaal langs het altaar om een aantal handelingen te doen. Hier is het Ken`s beurt.

Later werd op het altaar de shyouryuu neergezet. Dit zijn een paard en koe gemaakt van een komkommer en aubergine. Dit zijn de vervoersmiddelen waarmee de overledenen vanuit de andere wereld kunnen komen en gaan. Het paard is snel, dus dat gebruiken ze om te komen. De koe is langzaam, dus kan gebruikt worden om terug te gaan en ook bagage mee te nemen.


De tempel is erg mooi en het was erg bijzonder voor mij om het zo mee te maken.






Om 10 uur was het alweer tijd om verder te gaan. Nog een paar foto`s van iedereen die aanwezig was.



Het kamerscherm op de achtergrond is door Ken`s overgrootvader geschilderd.


De reis ging verder naar Gifu-ken. De andere oma van Ken woont in de buurt van Ena, ergens in de bergen. Op de rivier was heel mooie mist te zien.



Heeeeeeeeeeeeeeeel super toevallig is het ouderlijk huis van onze goede vriendin Natsuko ook in de buurt van Ena. Vorig kaar hebben we bij haar de wintervakantie doorgebracht. Nu was ze ook vanuit Tokyo teruggekomen om obon bij haar familie door te brengen. We hebben in Ena gezellig een uurtje kunnen bijkletsen.



Bij oma waren Ken`s ouders en zijn nicht Yuka met haar kinderen Akito (8) en Kano (3) al aanwezig.
Akito houdt van Japans schaak en strikte Ken om te spelen. Ken won, dus nieuwe tegenstanders waren nodig. Hier proberen Ken en Akito Tomo te leren spelen (Aya had het inmiddels al opgegeven), maar erg succesvol was het niet.



`s Avonds hebben we met z`n allen in een restaurant gegeten.


Het was een lange dag...



Maar wel heel leuk en interessant. Na een lekker bad hebben we dan ook heerlijk geslapen.