zondag 22 november 2009

Aya`s bruiloft

Gisteren was het zover: mijn schoonzusje Aya ging trouwen.

Voor haar echt `een grote dag`, want nu zal ze echt voor het eerst met haar man gaan samenwonen. Hiervoor woonde ze nog bij haar ouders thuis en zag ze hem maar af en toe. Voor een Nederlander wel erg ouderwets. De bruiloft was tot in de puntjes voorbereid tot aan mijn kleding, haar en make-up aan toe.
Het was voor mij ook wel spannend, want ik had ook veel van Ken`s familie nog niet ontmoet.

Ik zal hieronder een fotoverslag van de dag geven.
De dag begon in de schoonheidssalon in Kyoto, waar mijn haar en make-up (tegelijkertijd) gedaan werd.

Daarna met de taxi naar de trouwlokatie, waar ik me kon omkleden. Vervolgens naar de ruimte waar alle directe familie zich verzamelde.


Daar werd ik voorgesteld aan de familie (ja, ja, die in het paars) en was er een heel formeel voorstel moment van beide familie`s. Iedereen moest in een rij gaan staan en om de beurt werd iedereen door de vader voorgesteld en moest je buigen naar de andere familie.
Hierna was het tijd voor de ceremonie.

Op de eerste rij zaten natuurlijk de ouders en Ken en ik. Op de tweede rij zie de opa en oma en oom en tante van Ken (van moeders kant). De opa en oom van Ken zijn monniken en de opa draagt dus ook een monnikshabijt (als je dat ook zo noemt voor een Boedhistische monnik).

De ceremonie hield in dat Aya en Tomoya een soort verklaring voorlazen en daarna een document tekenden. Ken was getuige, dus hij moest ook tekenen.



Na de ceremonie hadden we een foto moment buiten met de familie. Helaas kon er alleen maar door de officiele fotograaf foto`s gemaakt worden, dus hier kan ik geen foto van laten zien.

Volgende onderdeel was het gebeuren in de eetzaal, waar het paar waar een entree maakte.

Na speeches van vrienden van het stel verlieten de bruid en bruidegom de zaal weer onder escorte van hun moeders.



Om daarna een volgende entree te maken in Westerse trouwoutfit, waarna ze samen aan elke tafel een kaars aanstaken.

Toen was het tijd voor het taart-moment.

Hierna waren er nog een soort van playback optreden van vriendinnetjes van Aya en een liedje met foto`s van vrienden van Tomoya en een video-foto presentatie van beiden (van babyfoto`s tot nu zeg maar).

Hierna was het tijd voor het emotionele momentje; de bruid en bruidegom bedankten hun ouders met het voorlezen van een brief en het geven van bloemen en kado`s.






Dit ben ik met Ena no obaachan. De oma van Ken, die ik vorig jaar al ontmoet heb.


De Yasue tafel.


Het was een mooie dag, en goede inspiratie voor onze eigen bruiloft. Al waren er zeker een paar dingen die wij anders zullen doen.