Oud en nieuw

Met de reis naar Nederland was het programma voor deze wintervakantie nog lang niet afgelopen. We waren precies op tijd om oud en nieuw hier te vieren (compromis met Ken, die wilde zijn dames natuurlijk niet alle feestdagen missen). Toch vind ik oud en nieuw hier wel erg saai, hoor. De hele avond stond een verschrikkelijk programma aan (duurde zes uur...) en hing de ene helft (Aya, Tomo en Ken) voor de tv en stond de andere helft in de keuken. Ik had ook nog steeds erg last van mijn verkoudheid, dus dat maakte het er niet beter op. Om 12 uur wel afgeteld en een glaasje champagne gedronken.

Daarna maar snel naar bed, maar toen besloot Rana wakker te worden en is niet meer gaan slapen tot 6 uur. Blijkbaar kwam de jetlag met vertraging of lag het aan weer een andere slaapomgeving. Gelukkig was Ken er ook bij en heeft ze dit niet gedaan toen we met z`n tweetjes in Nederland waren! De volgende ochtend dus enigszins brak aan het nieuwjaarsontbijt.

Twee januari stond alweer de volgende trip op het programma. Eerst naar Ken`s oma in Ena een uurtje of 3/4 rijden (zonder file). Het was al een tijd geleden dat we haar voor het laatst gezien haddden. Na ons bezoek in augustus 2010 heeft ze last gekregen van haar hart en is haar gezondheid erg achteruit gegaan. Nu woont ze in een verzorgingshuis en gaat het weer stukken beter! Ze heeft erg naar de komst van Rana uitgekeken, dus het was fijn eindelijk bij haar op bezoek te kunnen. Rana heeft lekker in de auto geslapen om meteen bij aankomst oma een big smile te geven,

Dat zat dus meteen alweer goed! Na een paar uurtjes gebabbeld te hebben was het weer tijd om door te gaan en oma haar rust te gunnen. Die avond logeerden we in een hotel in de buurt. Natsuko bleek ook bij haar familie te zijn, dus die heef de trein genomen en heeft ons in Toki ontmoet.

Samen hebben we heel toepasselijk in een Taiwanees restaurant gegeten.

Na weer een onrustige nacht vertrokken we richting Okazaki, waar de opa, oma, oom, tante en neefje en nichtje wonen. Zoals ik al eerder beschreven heb op dit blog zijn opa en oom monnik en hebben ze een tempel. Baby`s worden gebruikelijk al in de eerste maand langs de tempel gebracht voor een ceremonie, maar wij zagen de reis in snikheet augustus niet echt zitten. Dus naast haar overgrootouders te ontmoeten stond er ook een ceremonie op het programma. Wederom maakte Rana een goede eerste indruk door meteen bij binnenkomst naar iedereen blij te lachen.

Eerst kregen we allemaal mirin te drinken.

Nou ja, bij Rana was het natuurlijk weer alleen `doen alsof`.

Daarna naar de aangrenzende tempel, waar het zoals je kan zien een beetje koud was.

Oom deed de ceremonie, bijgestaan op de achtergrond door neefje, die de volgende in lijn is.

Rana vond het allemaal wel best.

Daarna samen lunch gegeten en natuurlijk de onvermijdelijke foto gemaakt.
Toen weer terug in auto om weer richting Osaka te vertrekken. We hadden veel geluk en hebben helemaal geen file gehad! Hiermee was het drukke wintervakantie programma afgelopen en tijd om een beetje uit te rusten.

Kerstvakantie 2011

19 december was het zover: Rana`s eerste trip naar haar moederland! De vlucht verliep goed. De vlucht was niet volgeboekt en ik kreeg bij het inchecken al de stoel naast me ook toebedeeld. Ik had ook al zo`n mandje gereserveerd, dus dat zat al goed. Rana heeft twee keer een flinke periode daarin geslapen, alleen de laatste 3 uurtjes ongeveer was ze het zat en heb ik wat met haar rond moeten lopen.Preciies toen ik in de rij stond werd de douane ineens erg streng leek het, of er waren gewoon veel probleemgevallen voor mij, maar het ging extreem langzaam. Ook ik werd naar de vader en het geboortebewijs gevraagd, maar gelukkig waren ze ook tevreden over mijn ondertekening van Rana`s paspoort. De bagageband was al helemaal leeg toen we daar aankwamen, maar gelukkig stond de koffer gewoon erachter verscholen en kon ik `m zo meenemen.

Bij thuiskomst op het Ambrosiadal kwamen Maaike, Boris en Lara ook net aan. Tijd dus voor de kennismaking met mijn nieuwe nichtje!

De volgende dag was een gewone dinsdag, dus iedereen was aan het werk. De dag begon erg grauw en regenachtig (echt Nederlands weer...), maar gelukkig toen ik `s middags naar het winkelcentrum wandelde kwam zelfs het zonnetje nog door!

Woensdag was er wel een vol programma. Samen met oma naar Maaike en dan samen met Maaike en Boris naar dansles terwijl oma op de twee kleine meisjes paste. Samen met Boris `zijwaartse pasjes` gedaan en de kerstboom (Maaike) opgetuigd.
Eind van de ochtend was het tijd om even langs de Hong Ying te gaan. Altijd een vast punt in het programma.
Daarna terug naar Maaike en o.a gewandeld. Al leken de dames er weinig aan te vinden...

Dan zap ik maar even door naar eerste kerstdag. We gingen naar oma B. in Apeldoorn, Rana`s overgrootmoeder dus. Mijn vader heeft daar een lekker kerstdiner gekookt. Helaas moet ik dat lekker maar aannemen van mijn oma en moeder want tegen die tijd was ik door mijn verkoudheid al mijn smaak-en geurvermogen kwijt...(en heb ik gisteren ongeveer pas teruggekregen)

Het was een erg gezellige dag en Rana heeft zich ook prima gedragen.

Tweede kerstdag vierden we op het Ambrosiadal.

Even kijken hoe laat het is...

O, tijd voor een fotoshoot!
Haha
Laatste grote programmapunt van onze 10 dagen in NL was een high tea met de rest van mijn familie. We werden van de parkeerplaats opgehaald met een golfkarretje.

Helaas dus nog steeds geen geur en smaak, dus beetje zonde van al die lekkernijen, maar toch een erg gezellige middag gehad.
De volgende dag vlogen we alweer naar huis. Deze vlucht was wel helemaal vol en er zat een nogal vreemd stel Oost Europeanen naast me. Rana wilde op de eerste 2 uur na verder helemaal niet slapen dus was erg vermoeiend. Gelukkig stond Ken op het vliegveld op me te wachten en heeft Japan wel goede service op het vliegveld, dus werd ik ook geholpen met de bagage.

Al met al weer een zeer geslaagde reis. Bedankt aan iedereen die eraan bijgedragen heeft; babyfoons/maxicosi/kolf/slaapzak etc geleend, kadootjes gegeven, op bezoek geweest etc!

De tijd is weer omgevlogen en had nog wel weer veel meer mensen willen zien, maar goed. Volgende keer maar weer!