dinsdag 17 augustus 2010

Obon vakantie (2)

De volgende dag waren we lekker uitgeslapen. Met iedereen samen ontbeten en nadat de man van Yuka ook was aangekomen zijn we naar de grafsteen van opa gegaan. Daar weer hetzelfde ritueel; schoonmaken, bloemen neerzetten en kaarsen en wierook branden. Volgens oma zou opa erg blij zijn met al die gezlligheid rond zijn graf.

`s Ochtends was het nog droog maar `s middags begon het te regenen.
Dat was erg jammer omdat er op die dag een BBQ en vuurwerk stond gepland. De BBQ ging wel door het vuurwerk helaas niet...

Gelukkig konden we allemaal wel terecht onder het afdak en in de hal. Volgens mij is het overal ter wereld zo dat de mannen verantwoordelijk zijn voor de BBQ. Zelfs in Japan.


Na het vlees en de groenten ging de mochi op het vuur. Ken`s vader bleek heel professioneel.









De volgende dag was het helaas alweer tijd om terug te gaan naar Osaka, waar het ongeveer 10 graden warmer was.
Gelukkig hebben we helamaal geen file`s gehad.

Vandaag was weer mijn eerste werkdag, dsu de vakantie is nu echt voorbij (alleen de dojo is nog dicht, vandaar dat ik de tijd had op mijn blog te schrijven).

maandag 16 augustus 2010

Obon vakantie (1)

Dit jaar hebben we hetzelfde gedaan zoals zoveel Japanners; terug naar familie en de familiegraven i.v.m. Obon. Vrijdagochtend vroeg (4.00) vertrokken we met z`n vieren, mijn schoonzusje Aya, haar man Tomoya en Ken en ik. We hadden namelijk een drukke dag en flink wat uren in de auto voor de boeg. Het vroege opstaan loonde wel want we hebben geen last gehad van file`s en konden ook nog van een mooie zonsopgang genieten.

Om een uurtje of 7 kwamen we aan bij de tempel van de opa van Ken. In hun boedhistische stijl (Hokke-shu) kan een monnik gewoon trouwen en een familie hebben. De familie woont in een huis dat aan de tempel vastzit.



Na een warm welkom met pudding en meloen was het tijd voor het eerste programmapunt; het wassen van de graven. Geen foto`s want dat was niet echt gepast. We hebben de graven, of eigenlijk grafstenen want men wordt gecremeerd en niet begraven, schoongemaakt. Daarna overal verse bloemen gezet en wierook en kaarsen gebrand.



Obon gaat over de overledenen, dus dit is het belangrijkste gedeelte, geloof ik.

Nadat dit gedaan was zijn we naar het grote standbeeld van Nichiren gelopen, wat naast de tempel staat. Nichiren is de oprichter van de stijl waar deze stijl een afsplitsing van is. Dit beeld is het grootste standbeeld van Nichiren in Japan (schijnbaar).


Toen ik Ken vroeg wat er binnenin was, wist hij het eigenlijk ook niet...

Toen kwam opa aan gelopen met de sleutel om te laten zien wat er in het gebouw was. Het bleken twee ruimtes te zijn met altaren en grote ladenkasten. Het bleek te zijn voor de soldaten van dat dorp die in WO 2 zijn overleden. In de ladenkasten worden de botten bewaard.
Daarna gingen we weer terug naar binnen. Op deze foto zie je het huis en de tempel, gezien vanaf het gebouwtje met het standbeeld.


Binnen kon ik Ken`s neefje en nichtje ontmoeten.

Yushou en Chiharu

Opa maakte toen de tempel klaar voor een ceremonie, speciaal voor ons vieren.



Na het lezen van een sutra gingen we allemaal langs het altaar om een aantal handelingen te doen. Hier is het Ken`s beurt.

Later werd op het altaar de shyouryuu neergezet. Dit zijn een paard en koe gemaakt van een komkommer en aubergine. Dit zijn de vervoersmiddelen waarmee de overledenen vanuit de andere wereld kunnen komen en gaan. Het paard is snel, dus dat gebruiken ze om te komen. De koe is langzaam, dus kan gebruikt worden om terug te gaan en ook bagage mee te nemen.


De tempel is erg mooi en het was erg bijzonder voor mij om het zo mee te maken.






Om 10 uur was het alweer tijd om verder te gaan. Nog een paar foto`s van iedereen die aanwezig was.



Het kamerscherm op de achtergrond is door Ken`s overgrootvader geschilderd.


De reis ging verder naar Gifu-ken. De andere oma van Ken woont in de buurt van Ena, ergens in de bergen. Op de rivier was heel mooie mist te zien.



Heeeeeeeeeeeeeeeel super toevallig is het ouderlijk huis van onze goede vriendin Natsuko ook in de buurt van Ena. Vorig kaar hebben we bij haar de wintervakantie doorgebracht. Nu was ze ook vanuit Tokyo teruggekomen om obon bij haar familie door te brengen. We hebben in Ena gezellig een uurtje kunnen bijkletsen.



Bij oma waren Ken`s ouders en zijn nicht Yuka met haar kinderen Akito (8) en Kano (3) al aanwezig.
Akito houdt van Japans schaak en strikte Ken om te spelen. Ken won, dus nieuwe tegenstanders waren nodig. Hier proberen Ken en Akito Tomo te leren spelen (Aya had het inmiddels al opgegeven), maar erg succesvol was het niet.



`s Avonds hebben we met z`n allen in een restaurant gegeten.


Het was een lange dag...



Maar wel heel leuk en interessant. Na een lekker bad hebben we dan ook heerlijk geslapen.

dinsdag 10 augustus 2010

Zomervakantie

Het is al een tijdje bloedheet in Japan en nu heb ik ook eindelijk zomervakantie.
Zomer in Japan is een tijd van zomerfestivals en vuurwerk. Ook op mijn werk hebben we zomerfestival gehouden. Alle kinderen hadden mooie Japanse kleding aan en we hebben typische festival spelletjes gedaan.


yoyo ballon spel

mijn klas

Een van de spellen is `watermeloen splijten`, waarbij je geblindoekt moet zien een watermeloen te vinden en erop te slaan. Aangezien niemand hard genoeg geslagen had met de stok om de watermeloen te splijten (en James en ik `m niet hadden kunnen vinden), heb ik `m tot genoegen van de kinderen met mijn vuist doorgeslagen.

Heel iets anders. Van de week ben ik naar de tandarts geweest. Na een aantal horrorverhalen van andere buitenlanders was ik wel een beetje bang, maar dat was onnodig. Ze hebben zelfs een rontgenfoto gemaakt, maar alles was ok. Geen gaatjes! Alles was eigenlijk gewoon hetzelfde als in NL, behalve die x-ray, die werd daar gemaakt en kon je meteen op het computer scherm bekijken.

Sinds Juni woont er weer een nieuwe Nederlandse vrouw met Japanse man in Kansai. Samen zijn we in het reuzenrad op het Hep-5 gebouw in Umeda geweest.


Corine

Deze zomervakantie gaan we naar de beide oma`s en opa. Ik zal voor de eerste keer naar de tempel van de familie gaan. De ouders van Ken zijn nu al bij oma, omdat het met haar gezondheid niet goed gaat. Hopelijk wordt ze snel beter! Wij gaan op vrijdag de 13de samen met Aya en Tomo daar heen.