maandag 22 december 2008

Kerstfeest met verrassing

Gisteren was het kerst-en eindejaarsfeest van de gehele Sakamoto dojo. Ken en ik waren samen al om half negen (`s ochtends ja) aanwezig om mee te helpen de zaal te versieren.Er kwamen ongeveer 200 kinderen en iets van 100 volwassenen. Toen alle kinderen zaten kwamen de broer van Shihan en Shihandai binnen als kerstman en rendier.

Shihan en een wethouder hielden een speech, waar ik niet al te veel van meegkregen heb (ging een beetje erg snel).

Daarna was het tijd om te eten en te drinken. Ik heb samen met Adaji-san lekkere Japanse sake gedronken. Adaji-san is een van de leraren in de school en een heel schattig mannetje van bijna 70 die elke dag in de dojo te vinden is.
Ik stond nog nietsvermoedend met een stuk sushi in mijn mond toen Ken ineens zei: `dat zijn wij!` en ik merkte dat we naar voren werden geroepen.
We hadden een paar weken geleden al een soort surprise party gehad in de dojo in Higashi-Osaka, maar nu werden we weer verrast!
Er werd aan iedereen verteld dat we getrouwd zijn en er werd voor ons geklapt. Toen moest Ken een speech houden.


Vervolgens kwam Adaji-san naar voren met een oiwai (een envelop met geld dat gegeven wordt bij huwelijken etc (zoals een hongbao in China)) namens de studenten van de dojo.


Vervolgens maakte Kinnikuman (spierman, een bekend Japans stripfiguur) zijn opkomst.

Van Kinnikuman (shihan) kregen we bloemen, een taart en felicitatie natuurlijk.
Tsja, wat moet je doen als 200 kinderen en Kinnikuman `kissu, kissu` scanderen...
Daarna konden we de taart (compleet met bruidspaar bovenop) aansnijden.
Ik vond het wel bijzonder dat er weer zo`n aandacht aan besteed was. Zeker leuk omdat we zelf niet echt een feest hebben gehad. En je voelt je ook zeer welkom op deze manier.
Verder hebben we nog een erg gezellige middag gehad.


zaterdag 20 december 2008

Einde van het jaar

Gisteren was mijn laatste schooldag van het jaar. Ik heb nu wintervakantie tot 7 Januari. Ook twee van de drie studenten die ik inmiddels heb, houden vakantie. Dus het is rustig qua afspraken. Hoewel... Komende week heb ik bijna iedere dag een 忘年会 bounenkai oftewel een `vergeet het jaar feest`.
Terwijl in Nederland iedereen aan het einde van het jaar nog eens terugkijkt naar wat er allemaal gebeurd is, proberen de Japanners dat juist te vergeten. Door samen te eten en vooral te drinken. Het lijkt me wel gezellig al moet ik wel voor twee drinken aangezien Ken niet drinkt. Ik vind het alleen zonde om dit jaar te vergeten. Het is juist een jaar waarin voor mij en mijn familie veel goeds is gebeurd: Maaike is dit jaar gepromoveerd en heeft een baan gevonden in Leiden, ik ben afgestudeerd, Ken en ik zijn getrouwd en als klap op de vuurpijl is Maaike dinsdag moeder geworden!

Deze foto is een snapshot van de webcam, zo kan ik toch mijn neefje Boris in levende lijve aanschouwen.

Nog iets dat ik niet wil vergeten is mijn onvergetelijke seizoen bij de Imperial Dragons. Thanks guys, ik vond het echt super! Ik hoop dat ik volgend jaar hier misschien ook een team kan vinden.

Ook voor de Hong Ying was het weer een goed jaar. Op de jaarlijkse Nederlandse junior kampioenschappen vorige is de HY er met een record aantal prijzen vandoor gegaan. Gefeliciteerd allemaal!

In afwachting van alle eindejaarsdrukte hebben we het afgelopen weekend rustig aan gedaan. We gingen al vroeg naar mijn schoonouders omdat het leren van het maken van miso soep op het programma stond. Maar eerst zijn we even een stukje gaan wandelen naar een tempeltje in de buurt. Er was verder geen mens en het was superstil, op de vogelgluiden na. Heel mooi. En een goede gelegenheid om weer wat fotootjes te maken:

Verder was deze week onze Taiwanese familie gedeeltelijk op bezoek, d.w.z. A Chang ge (grote broer A Chang), zijn vrouw Meilin en Meilin`s jongere zusje. Het zusje zal hier de komende drie maanden Japans komen studeren. Samen gingen we naar een tempel omdat de vader van de familie (die het jaar dat wij in Tw waren overleden is) en de monnik van de tempel oude vrienden zijn. De monnik zelf was er helaas niet, hij had een urgent geval waardoor hij plotseling was weggeroepen, maar zijn vrouw wel. We hebben de hele middag in de tempel thee gedronken. Het valt trouwens nog wel mee met m`n Chinees, nadat ik weer even ingekomen was babbelde ik weer gewoon vertrouwd met ze. Wel leuk, de vrouw van de monnik spreekt geen Chinees en de Taiwanezen geen Japans, dus ik heb mijn eerste ervaring met het vertalen van Japans naar Chinees en andersom opgedaan. Dat zullen niet veel andere Nederlanders kunnen denk ik, haha.


Hierna stond de vrouw van de monnik erop ons mee uit eten te nemen. DeTaiwanezen zaten nog vol het ontbijt en lunch, maar konden geen nee zeggen.


Na deze nabe kwam er ook nog een heel bord sushi op tafel. Gelukkig konden die ook mee naar huis genomen worden. Het was heel leuk om de Taiwanese familie weer te zien. En waarschijnlijk komt onze Taiwanese mama ook nog in Februari, dus dat is helemaal leuk!

maandag 15 december 2008

visum, tefl, japans

Nu het alweer bijna kerstvakantie is, wordt het wel weer tijd voor een update.
Inmiddels is mijn aanvraag voor een verblijfsvergunning ingediend. Dat had nogal wat voeten in aarde, compleet met verhaal over hoe we elkaar ontmoet hebben inclusief foto`s, emails, alles wat maar kan bewijzen dat ons huwelijk echt is. De overheid gaat er hier namelijk vanuit dat 70% van de internationale huwelijken niet echt is, dus ze zijn nogal streng. Daarnaast waren er ook allerlei papieren nodig (en sommige bleken later niet meer nodig), wat ook tijd kostte. Nu heb ik echter een stempeltje in mijn paspoort waarmee ik niet het land uit hoef als mijn toeristenvisum verlopen is.
Ik heb mijn online TEFL (Teaching English as a Foreign Language) cursus met goed gevolg afgesloten en heb ook het certificaat inmiddels ontvangen. Dit is weer een extra pluspunt op mijn cv als ik straks ga solliciteren.
Met mijn Japans gaat het steeds beter (ok, dat moet ook wel als je iedere dag naar school gaat). Ik heb vorige week de JLPT (Japanese Language Proficiency Test) niveau 4 gedaan. Dit is het laagste niveau en was wel een beetje te makkelijk. Maar ja, ik moest al begin september besluiten welk niveau ik zou doen en toen wist ik niet hoe snel het zou gaan. Helaas moet ik tot mid februari wachten op de uitslag, maar ik neem aan dat ik het wel gehaald heb.
Op school gaat het goed. Ik ga nu na de wintervakantie door naar Intermediate niveau. Ha, geen beginner meer!
Het gaat veel sneller dan Chinees heb ik het idee. Al is dit geloof ik wel de beste manier om zo snel mogelijk 4 jaar studie Chinees teniet te doen. Zaterdag ging ik lunchen met Seiko, een goede vriendin en oud studiegenoot van Ken . Met haar sprak ik altijd Chinees, maar nu merkte ik al dat ik een mix ging spreken. Door soms Japanse woorden i.p.v Mandarijn te gebruiken. Het lijkt het ergste te zijn als het kanji zijn, die dus in beide talen hetzelfde geschreven worden maar een andere uitspraak hebben. Blijkbaar gaat er daar iets fout in mijn opslag... Nou ja, het wel interessant.
Ik kom zeker verder dan mondai nai ‘geen probleem`, mochiron `tuurlijk` en daijyobu `ok` wat in het begin mijn vaste uitspraken waren.

dinsdag 2 december 2008

Sensei

Vandaag heb ik mijn eerste les gegeven. En wat voor les? Nederlands! Wie had dat gedacht. Dus nu ben ik sensei (lerares). Voorlopig heb ik nog maar 1 student, maar hopelijk worden het er meer.
Mijn studente heeft een Nederlands vriendje en gaat volgend jaar naar Nederland, daarom wil ze Nederlands leren. Ze spreekt nu altijd Engels met haar vriend, dus dat kan ik wel gebruiken om les te geven.
Naast Nederlands wil ik ook Engelse les gaan geven, want ik ben bang dat de markt voor Nederlandse les toch niet zo groot is.