schildpad

Alweer een maandje verder... De tijd lijkt hier zo snel te gaan! (Of komt het doordat ik ouder word?) Over ouder worden gesproken, vorige maand was dus mijn eerste verjaardag hier in Japan. Ik had zelf niets georganiseerd, dus verwachtte er ook niet veel van. Maar ik ben lekker een paar keer leuk verrast!

`s Ochtends heeft mijn lieve mannetje (die zelf niet hoefde te werken) een heerlijke bento staan klaarmaken (een bento is een lunchbox, en nee, niet met bruine boterhammetjes). Op mijn werk kreeg ik een leuke kaart waarop door de kinderen en mijn collega`s op geschreven was, ook hebben de kids voor me gezongen. Toen ik thuis kwam stond er een kadootje van Ken en van Aya en een verjaardagstaart klaar.


De tekst op de taart luidt: `Yasue Boukje, gefeliciteerd met je verjaardag`

Dit bleek niet de enige verjaardagstaart te zijn. `s Avonds tijdens de training (waarbij ik op een speciaal `verjaardagsmenu` bestaande uit extra jumping squats etc werd getrakteerd)　kreeg ik van mijn schattige karate-opa Adachi-san ook een taart! En of dat niet genoeg was, kreeg ik gisteren alsnog een taart van Shihan en zijn vrouw... Hoe ik het voor elkaar gekregen heb toch iets af te vallen deze maand is me een raadsel.

Zeker aangezien ik de taart ook niet met mijn collega`s kon delen omdat de school i.v.m. de Mexicaanse griep gesloten was. Gelukkig zijn mijn schoonouders ook altijd wel in voor taart.

`s Avonds had ik een leuk vooruitzicht: mijn hele familie had in Nederland een etentje en ze zouden vanuit het restaurant met mij skypen! Helaas, helaas, de techniek was die avond niet op mijn hand en ik moest het uiteindelijk doen met een `lang zal ze leven` door de telefoon. Van mijn familie heb ik lekker wat centjes gekregen zodat ik goed voor een zomeroutfit kon shoppen.

Mijn schoonzusje Aya is eind April jarig en mijn schoonouders hadden ons al eerder ter gelegenheid van die verjaardagen naar een sushi restaurant uit eten genomen . Dus ik had verder niet veel verjaardagsactiviteit verwacht. Maar wederom werd ik verrast.

Er waren allerlei dingen die ik lekker vind klaargemaakt en als je goed kijkt kun je mijn kado om mijn nek zien hangen. Ik kreeg voor mijn verjaardag een echte parelketting en oorbellen (met certificaat en alles)!

Dan sla ik nu even hele maand over en ga ik door met een verslagje over gisteren. We hadden een etentje met een paar mensen omdat shihan komende week naar Rusland vertrekt om daar aan de Worldcup mee te doen. Vorige week hadden we al een groot feest met alle volwassenen van de dojo, deze week alleen met de instructors. En op het menu stond: schildpad.

We gingen naar een klein restaurantje in de buurt van shihan`s huis, maar binnen waande ik me in een aflevering van Expeditie Robinson. Als aperitiefje kregen we een glaasje schilpadbloed. Daarna kregen we een fijn bord met schildpad sashimi, oftwel rauwe schildpad ingewanden en eitjes. Daarna was het tijd voor schildpad soep.

Het schild was al in de soep gedaan en de stukjes schildpad kon je er zelf ingooien (rechts op de foto). Toen alles in de soep opgegeten was werd de soep meegenomen en werd er van het overblijfsel rijstepap gemaakt. In ieder geval is er niets van de schildpad verloren gegaan, maar mijn lievelingseten zal het nooit worden, denk ik.

Begin augustus ben ik twee weekjes in Nederland, dus ik hoop veel mensen te kunnen zien!