vrijdag 15 juli 2011

Rana!


Ze is er! Met 38 weken is onze dochter Rana geboren!

Afgelopen weekend was Ken op kamp met de kinderen van de dojo. Ik was dus alleen thuis, maar maakte me daar niet echt zorgen over. Niets leek erop dat ze er al aankwam. `s Middags had ik nog een hoop gedaan; op de fiets naar de supermarkt wat verder weg, de was, de afwas en nog wat andere klusjes.
De laatste buikfoto (37 weken).

Maar toen... iets na tienen kreeg ik last van mijn buik. Ik dacht dat het misschien door het eten kwam (Ken was er niet en ik had lekker slecht Mos burger menu gegeten). Toch om 11 uur maar `s begonnen met bijhouden van de tijd op mijn ipad, en ja, er zat een soort ritme in. Ongeveer elke 10 minuten kreeg ik meer last van mijn buik. Ik kon het zelf echter nog niet echt geloven. Om half twee toch maar het ziekenhuis gebeld en ik mocht langskomen. Ik moest dus mijn schoonuders uit bed bellen om me te brengen. Tegen half drie was ik in het ziekenhuis. Ik kon nog steeds niet echt geloven dat de bevalling was begonnen en had niet raar opgekeken als ze me weer naar huis hadden gestuurd. Maar ik bleek 5 cm ontsluiting te hebben. Toen de verloskundige naar buiten liep om mijn schoonouders in te lichten braken ook ineens mijn vliezen.

Toen mocht ik meteen door naar de bevallingskamer. Mijn schoonvader heeft Ken gebeld, die net in bed lag na een zware trainingskamp dag. Mijn schoonmoeder ging dus maar met mij mee de bevallingskamer in. Zij heeft me goed geholpen. Ken is meteen in de auto gesprongen en is terug naar Osaka geraced. Gelukkig kwam Ken nog op tijd om me door het laatste stuk doorheen te helpen en hij heeft heel goed meegepuft. Ook mijn schoonmoeder is er helemaal bij gebleven en heeft op haar beurt Ken gecoacht. Alles ging vrij snel en om 5.45 is Rana geboren. Ze woog 2740 gram en was 46.3 cm.
Na haar geboorte mochten we 2 uur samen op de kamer blijven en heeft ze haar eerste borstvoeding gekregen.
Mijn schoonvader was weer naar huis gegaan, dsu die kwam ook snel weer terug naar het ziekenhuis.

Ondanks dat ik geen slaap had gehad die nacht en een bevalling achter de rug had was ik nog klaarwakker. Ken echter...

Na nog een paar uurtjes op de bevallingskamer ging ik naar mijn eigen kamer en ging de rest naar huis zodat iedereen bij kon komen van de lange nacht.



蘭和
Rana

P.s Er staan meer foto`s op Facebook. Updates over de eerste dagen volgen.

1 opmerking:

Anoniem zei

Lieve gelukkige Boukje en Ken!
Wat een prachtige dochter is jullie kleine Rana.!
En wat heerlijk dat het allemaal goed is gegaan.
Van Maus had ik natuurlijk het geweldige nieuws al gehoord en de eerste foto's bewonderd.
En wat zien je ouders er naar uit om het kleine meisje in hun armen te kunnen sluiten.
Het is ook wel even slikken als je dochter op zo'n belangrijk moment in haar leven zo ver weg is. Maar wat overheerst is toch de vreugde dat alles zo goed is gegaan.
Lukt het een beetje nu thuis? is allemaal wel even wennen, he.
Wij wensen jullie met de kleine Rana heel veel geluk en vreugde toe!
Albert en Wies Vossepoel