Kraamdagen in het ziekenhuis

In Japan is het gebruikelijk om na een normale bevalling 5 dagen in het ziekenhuis te blijven. Je moet je hier niet een echt ziekenhuis bij voorstellen, meer een kraamkliniek eigenlijk. Ik had gekozen voor een 1-persoonskamer, o.a omdat ik de kleine ook op mijn kamer wilde hebben.

Na de bevalling was er tijd voor rust. Rana lag te slapen op de babykamer en ik was op mijn eigen kamer. Door alle adrenaline kon ik nog steeds niet slapen en ik was ook blij toen ik na een aantal uur geroepen werd om naar de borstvoedingsruimte te komen. Daar gaf ik volgens het schema van het ziekenhuis elke 3 uur voeding. Dat was wel prettig omdat je daar veel hulp had en ook met andere vrouwen kon socializen.

Na de tweede nacht werd ik geroepen, dat Rana gespuugd had en dat het de kleur van borstvoeding had. Dat betekende dus mijn melk al op gang was gekomen en vanaf nu zouden ze me roepen wanneer ze klaar was om te drinken i.p.v het op het schema van het ziekenhuis.

Na een dag en nacht op deze manier door te hebben gebracht, met wegen voor en na de voeding mocht ik haar bij me op de kamer. Ken was dolblij, eindelijk kon hij haar ook weer vasthouden (tot nu toe kon hij haar alleen achter glas bekijken).

Drie keer per dag werd er een maaltijd gebracht, altijd veel en gevarieerd.
Soms Japans, soms westers.
Ook kwamen er geregeld verpleegsters langs om mijn bloeddruk te checken, bloed af te nemen, te vragen of alles goed ging etc.
De bezoektijden waren wat onhandig. Van twee tot acht, dus precies werktijd voor Ken. Hij is wel elke dag een uurtje of andehalf uur langs geweest. Ook miijn schoonmoeder kwam elke dag. Op donderdag kwam ook Aya op kraamvisite. Ze heeft meteen de eerste keer kunnen babysitten terwijl ik onder de douche ging. Ik mocht Rana trouwens wel terug brengen naaa de babykamer als ik wilde douchen ofzo.
Op vrijdag was het tijd om het ziekenhuis te verlaten. Hier wordt Rana omgekleed in haar speciale kleding.

UItgezwaaid door het personeel.