Einde van het jaar

Gisteren was mijn laatste schooldag van het jaar. Ik heb nu wintervakantie tot 7 Januari. Ook twee van de drie studenten die ik inmiddels heb, houden vakantie. Dus het is rustig qua afspraken. Hoewel... Komende week heb ik bijna iedere dag een 忘年会　bounenkai oftewel een `vergeet het jaar feest`.

Terwijl in Nederland iedereen aan het einde van het jaar nog eens terugkijkt naar wat er allemaal gebeurd is, proberen de Japanners dat juist te vergeten. Door samen te eten en vooral te drinken. Het lijkt me wel gezellig al moet ik wel voor twee drinken aangezien Ken niet drinkt. Ik vind het alleen zonde om dit jaar te vergeten. Het is juist een jaar waarin voor mij en mijn familie veel goeds is gebeurd: Maaike is dit jaar gepromoveerd en heeft een baan gevonden in Leiden, ik ben afgestudeerd, Ken en ik zijn getrouwd en als klap op de vuurpijl is Maaike dinsdag moeder geworden!

Deze foto is een snapshot van de webcam, zo kan ik toch mijn neefje Boris in levende lijve aanschouwen.

Nog iets dat ik niet wil vergeten is mijn onvergetelijke seizoen bij de Imperial Dragons. Thanks guys, ik vond het echt super! Ik hoop dat ik volgend jaar hier misschien ook een team kan vinden.

Ook voor de Hong Ying was het weer een goed jaar. Op de jaarlijkse Nederlandse junior kampioenschappen vorige is de HY er met een record aantal prijzen vandoor gegaan. Gefeliciteerd allemaal!

In afwachting van alle eindejaarsdrukte hebben we het afgelopen weekend rustig aan gedaan. We gingen al vroeg naar mijn schoonouders omdat het leren van het maken van miso soep op het programma stond. Maar eerst zijn we even een stukje gaan wandelen naar een tempeltje in de buurt. Er was verder geen mens en het was superstil, op de vogelgluiden na. Heel mooi. En een goede gelegenheid om weer wat fotootjes te maken:

Verder was deze week onze Taiwanese familie gedeeltelijk op bezoek, d.w.z. A Chang ge (grote broer A Chang), zijn vrouw Meilin en Meilin`s jongere zusje. Het zusje zal hier de komende drie maanden Japans komen studeren. Samen gingen we naar een tempel omdat de vader van de familie (die het jaar dat wij in Tw waren overleden is) en de monnik van de tempel oude vrienden zijn. De monnik zelf was er helaas niet, hij had een urgent geval waardoor hij plotseling was weggeroepen, maar zijn vrouw wel. We hebben de hele middag in de tempel thee gedronken. Het valt trouwens nog wel mee met m`n Chinees, nadat ik weer even ingekomen was babbelde ik weer gewoon vertrouwd met ze. Wel leuk, de vrouw van de monnik spreekt geen Chinees en de Taiwanezen geen Japans, dus ik heb mijn eerste ervaring met het vertalen van Japans naar Chinees en andersom opgedaan. Dat zullen niet veel andere Nederlanders kunnen denk ik, haha.

Hierna stond de vrouw van de monnik erop ons mee uit eten te nemen. DeTaiwanezen zaten nog vol　het ontbijt en lunch, maar konden geen nee zeggen.

Na deze nabe kwam er ook nog een heel bord sushi op tafel. Gelukkig konden die ook mee naar huis genomen worden. Het was heel leuk om de Taiwanese familie weer te zien. En waarschijnlijk komt onze Taiwanese mama ook nog in Februari, dus dat is helemaal leuk!